Frederik Lucien De Laere

Op 9/11/11 neem ik deel aan een panelgesprek rond de dichter Rainer Maria Rilke op de afsluitdag van de poëziezomer in Watou. Het gesprek vindt plaats om 14u30 in de Ast van de Douviehoeve. De andere gespreksleden zijn Piet Thomas, vertaler van Rilkes dichtwerk en Gerolf Van de Perre, schilder. Het gesprek wordt gemodereerd door Carl de Strycker. Om 17u30 vindt in de kerk van Watou nog een optreden plaats van zangeres La Pat ( www.lapat.nl ) die zich door Rilke liet inspireren. Dit optreden wordt afgewisseld met een voordracht waarbij ikzelf gedichten uit het werk van Rilke zal brengen, afgewisseld met eigen werk.

Bij boekhandel Oorlog en Vrede in Damme (Burgstraat 3c, 8340 Damme) is mijn ongepubliceerde stadsgedicht Vriezeganzen te koop, als manuscript of typoscript. Van de handgeschreven versie zijn er 10 exemplaren, genummerd en gesigneerd. De boekhandel (aanrader!) is open heel het jaar op zaterdag en zondag van 14u tot 18u, van mei tot oktober elke dag van 14u tot 18u. Vriezeganzen is het laatste stadsgedicht dat ik in functie schreef, en handelt over de verschillende soorten ganzen die in de Damse polder komen overwinteren. De tien strofen hangen (nog altijd) op panelen verspreid in de stad.

Het Venijnig Gebroed werkt aan Het tribunaal der dieren , crossover film-tekst. Na de hersenstorm in juli gingen we aan de slag. Dit is een fragment uit mijn eerste bijdrage Anax imperator . het trillen van de killers in een beladen firmament zet de toon van de revolutie, er zullen barsten komen de nimfen kropen tegelijk uit hun vel, het cement van de mensenwereld wordt korrelig, wij zullen verbluffen met onze voorsprong, de zielen die wij in onze machines hebben geënt, de stokken in de wielen, het kielzog waarin de vijand zal belanden, een ondergronds pantheon zal scherprechten over de sapiens sapiens, de hersenmassa, het tuf-tuf streven naar de geoliede bolides van de voorspoed, de bloed zweet en tranen hunker naar een energy-flow een zoete stroom particles die het hoofd op hol brengt een verzengende hitte slaat littekens in de planeet kloven in de gekoesterde aarde waarvan wij als eersten het luchtruim beheersten, we duldden andere vleugels maar ergerden ons kro